Historia

Rasa pochodząca z Japoni. Pierwsze dokumenty otych kotach pochodzą z III wieku. Dawniej koty te otoczone czcią, spotkać można było w szlacheckich domach i świątyniach.
Japończycy wierzą, że koty tej rasy przynoszą szczęście (zwłaszcza trójbarwna odmiana kolorystyczna Mi-Ke). Z powodu często uniesionej przedniej łapki, zwane są tam kotami powitalnymi. Są symbolem Japonii. Japończycy kochają tę rasę. Noszą podobizny tych kotów na koszulkach, telefonach komórkowych, samochodach.
Przez długi czas w Japonii nie było hodowli tych kotów, gdyż uważane były po prostu za rasę domową. Dopiero po II wojnie światowej za hodowlę tych kotów wzięli się Amerykanie. 
I to im zawdzięczamy obecność tych przemiłych mruczków w naszych domach i na wystawach.

Budowa

• kot średniej wielkości, o mocnej, muskularnej, ale smukłej budowie
• ogon - krótki (5-7 cm), wywinięty do góry, mocno owłosiony i puszysty, przypomina króliczy ze sterczącymi włosami, które tworzą coś na kształt pompona, wyprostowany może sięgać do 12 cm, zgina się tylko przy podstawie(może być prosty ale też wygięty w kilka stron)
• głowa- trójkątna, o wyraźnych, wysoko osadzonych kościach policzkowych, z długim, prostym nosem
• oczy- duże, owalne, lekko skośnie osadzone, o kolorze odpowiednim dla koloru futerka- najbardziej typowa jest złocista lubmiodowa. Koty z tej rasy są znane jako właściciele „dziwnych oczu” gdyż często zdarzają się koty różnookie. Jedna tęczówka jest niebieska („srebrna” u japońskich hodowców), a druga jest żółta („złota”). Ta cecha jest bardziej powszechna u tej rasy niż u innych, z chlubnym wyjątkiem Tureckiego Van i Agory. U Japońskiego Bobtaila, to cecha  popularna ale nie każdy jednak kot ją ma. Koty różnookie zwykle są droższe.
• uszy- duże, zaokrąglone, szeroko rozstawione
• kończyny- smukłe, silne, tylne nieco dłuższe niż przednie (przez co w czasie chodzenia podskakują)Kotki Powitalne, .
• zarys ciała- zbliżony do prostokąta
• ciało- wydłużone, eleganckie w ruchu 
• białe, niebieskookie Koty Powitalne, w odróżnieniu od innych ras, nie miewają żadnych problemów ze słuchem
• włosy na ogonie są dłuższe niż na korpusie i skierowane w różnych kierunkach, co sprawia, że ogonek przypomina swoim wyglądem pompon lub rozetkę

Szata i umaszczenie

• bardzo szeroka gama kolorów okrywy
• najbardziej pożądana jest maść czarno-biało-ruda, tzw. Mi-Ke (po japońsku oznacza to "trzy włosy")
• zdażają się też odmiany jednobarwne, dwubarwne, szylkretowe we wszystkich odcieniach oraz pręgowane (tabby)
• niedopuszczalne są natomiast umaszczenia typu syjamskiego (colourpoint) oraz liliowe i czekoladowe
• futro – miękkie i jedwabiste, średniej długości z niewidocznym podfutrzem, nie cieniowane, mało wypadające

Charakter

• kot o miłym, spokojnym usposobieniu
• bardzo przywiązujący się do członków rodziny
• towarzyszy człowiekowi we wszystkich pracach domowych
• Jest bardzo rozmowny, jednak jego repertuar bardzo różni się od dźwięków wydawanych przez europejskie koty
• nie czuje się zbyt dobrze pod jednym dachem z kotami innych ras ale świetnie chowa się wśród innych bobtaili
• ciekawski
• dość nieufny w stosunku do obcych
• źle znosi samotność
• jako matki, są troskliwymi opiekunkami
• poród i wychów kociąt nie sprawia im żadnych kłopotów
• młode rozwijają się wolniej niż u innych ras, jednak wcześniej stają się aktywne

Zdrowie

• nie powinno się go krzyżować z manxami ze względu na możliwe choroby genetyczne